Imbir

Imbir ( Zingiber officinale) jest rośliną z rodziny imbirowatych ( Zingiberaceae) i należy do roślin jednoliściennych ( trawy, rośliny cebulowe, storczyki, lilie...). Szerokie zastosowanie w kuchni, a także w medycynie, ma bulwiasty korzeń ( łac. Rhizom). 

W farmacji nazywany jest Zingiberis rhizoma. Imbir rośnie w strefie tropikalnej i subtropikalnej i jest uprawiany głównie w Indiach, Indonezji, Wietnamie, Chinach, Australii, Ameryce południowej i Nigerii. Jego pochodzenie jest właściwie nieznane, istnieje przypuszczenie, że ojczyzną imbiru są wyspy Pacyfiku. Nazwa jego pochodzi prawdopodobnie z sanskrytu śrngavera i oznacza róg korzenny, ale to są tylko hipotezy. W Europie(w strefie niemieckojęzycznej) jest już znany w 9- tym wieku, Największym producentem imbiru są Indie, największym eksporterem- Chiny. Imbir jest samorozsiewającą się rośliną podobną z wyglądu do trzciny. Wyrasta do 1m. Mocno rozgałęziony bulwiasty korzeń ma żółtawy kolor i jest bardzo aromatyczny.

Zapach imbiru jest przyjemny i bardzo intensywny, ma ostry i charakterystyczny smak. Jest to wynikiem zawartości olejków eterycznych, kwasów żywicznych, żywicy, a przede wszystkim, składnikiem nadającym imbirowi wspaniały ostry smak i interesujący zapach jest- Gigerol. W średniowieczu używano imbir jako zamiennik drogiego pieprzu. Ponadto korzenie imbiru zawierają: Zingiberen, zingiberol, shogaol i diarylheptanoide. Ze bardziej pospolitych substancji należy też wymienić: Witaminę C, Magnez, Żelazo, Wapń, Potas, Sód i Fosfor. Można śmiało powiedzieć, że ta roślina jest rosnącą apteką. Szczególnie ważnym elementem jest Gigerol. Przez wiele autorytów uznawany jako cudowny środek na wiele dolegliwości. Jest zalecany jako środek na przeziębienia, bóle mięśni i brzucha, ogólne zmęczenie. Imbir ma także duże znaczenie w profilaktycznym leczeniu raka i choroby alchaimera.Działa bakteribójczo i antywirusowo. 

Wzmacnia system immunologiczny i poprawia ukrwienie organizmu. Myślę, że to wystarczy. Teraz przejdźmy do kuchni. Imbir należy do najbardziej znanych przypraw w wielu krajach. Trudno sobie wyobrazić np: kuchnię azjatycką bez imbiru. Dodaje się go w kawałkach, startego na tarce, albo jako zmielony proszek do zup, potraw z kurczaka, baraniny a także do ryb i owoców morza. Jest składnikiem wielu mieszanek ( curry, chutney, dżemy, sosy). Jest doskonałym dodatkiem do herbaty. Szeroko rozpowszechnione są marynaty z imbiru. Najbardziej znaną w Europie i na całym świecie przystawką do sushi jest Gari. Są to marynowane w occie plasterki imbiru. W Azji bardzo popularne są też młode niedojrzałe korzenie imbiru jako sałatki. Pisząc o tej cudownej roślinie nie można zapomnieć, że imbir jest głównym składnikiem popularnych napojów ( Ginger Ale i Piwo imbirowe). W gorącym klimacie jest dodawany do herbaty i kawy jako środek regulujący temperaturę ciała.